ข่าตาแดง
ชื่อสามัญ : -
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Alpinia officinarum Hance
วงศ์ : -
ลักษณะทั่วไป
- ต้น : เป็นพรรณไม้ลงหัวและต้นเมื่อมันแตกขึ้นเป็นกอจะเหมือนกับข่าใหญ่ แต่ต้นจะเล็กและสั้นกว่าข่าใหญ่เล็กน้อย แต่โตกว่าข่าลิงสักหน่อย
- ใบ : จะมีลักษณะเช่นเดียวกับข่าใหญ่
- หน่อ : เมื่อมันแตกหน่อจะมีสีแดงจัด เราเรียกว่าตาแดง แต่กลิ่นและรสนั้น จะหอมฉุนกว่าข่าใหญ่ หน่อนั้นใช้เป็นผักปรุงอาหาร
ส่วนที่ใช้ : ต้น ดอก ใบ และหัว
สรรพคุณ :
- ต้น ใช้รักษาบิด ชนิดที่ตกเป็นโลหิต
- ดอก ใช้ทารักษาเกลื้อน
- ใบ ใช้ทารักษากลาก หัว ใช้รับประทานขับลมให้กระจาย บรรเทาอาการฟกช้ำ บวมและรักษาอาการพิษ ใช้นำหัวข่าโขลกแล้วคั้นกับน้ำส้มมะขามเปียกและเกลือประมาณ 1 ชาม แกงเขื่อง ๆ ให้หญิงที่คลอดบุตรใหม่ ๆ รับประทานให้หมด ใช้เป็นยาขับโลหิตที่เน่าในมดลูกและช่วยขับลมในลำไส้ นอกจากนี้ยังใช้เป็นยาระบายอยู่ในตัวด้วย รักษาอาการพิษโลหิตทำ รักษษบาดทะยักปากมดลูกด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น