วันศุกร์ที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2557

ปอบิด

ปอบิด

ชื่ออื่น ๆ : ปอทับ, ปอลิงไซ, ปอปิด, มะปิด (ภาคเหนือ), ซ้อ, ช้อ (กะเหรี่ยง-เชียงใหม่), บิด, มะปิด (พายัพ), ลูกบิด, ชะมด (ภาคกลาง), หั่วสั่วหมา (จีนกลาง), ห้วยเสาะมั้ว (แต้จิ๋ว),เข้าจี (ลาว)
ชื่อสามัญ : East Indian Screw Tree
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Helicteres isora Linn.
วงศ์ : STERCULIACEAE
ลักษณะทั่วไป :
  • ต้น : เป็นพรรณไม้พุ่มขนาดเล็ก จะมีความสูงประมาณ 2-3 เมตร เปลือกของลำต้นมียางเหนียว และทุกส่วนของลำต้น จะมีขนขึ้นทั่ว ๆ ไป
  • ใบ : ใบเป็นใบเดี่ยว มีลักษณะค่อนข้างใหญ่ โคนใบเว้าเข้าหากัน ริมของใบหยักเป็นแบบฟันปลา ใบมีขนาดกว้างประมาณ 2.5-3.5 นิ้ว ยาวประมาณ 4-8 นิ้ว หลังใบและใต้ท้องใบจะมีขนขึ้นประปราย
  • ดอก : ดอกเป็นกระจุกประมาณ 2-3 ดอก ลักษณะของดอกกลีบมีสีส้ม หรือสีอิฐ ขนาดของดอกยาวประมาณ 2 ซม. ดอกจะออกระหว่างบริเวณต้นกับใบ
  • ผล : ผลมีลักษณะเป็นรูปฝัก บิดเหมือนเชือกควั่น มีขนาดยาวประมาณ 1-1.5 นิ้ว ผลเมื่อแก่เต็มที่มีเป็นสีน้ำตาล หรือสีดำ และผลนั้นก็จะแตกอ้าออก ผลออกประมาณเดือนธันวาคม-มกราคม
ส่วนที่ใช้ : เปลือกลำต้น ผล ราก
สรรพคุณ :
  • เปลือกลำต้น นำมาต้มเอาน้ำกินเป็นยาแก้โรคบิด ท้องร่วง และเป็นยาบำรุงธาตุ
  • ผล ใช้ผลแห้งประมาณ 10-15 กรัม นำมาต้มเอาน้ำกิน เป็นยาแก้โรคบิด ท้องร่วง แก้ท้องอืด ขับเสมหะ แก้ปวดเบ่ง แก้ปวดเคล็ดบวม กระเพาะอาหารเป็นแผล หรืออักเสบ เรื้อรัง เป็นต้น
  • รากและเปลือกราก ใช้ต้มเอาน้ำกินเป็นยาบำรุงธาตุ ขับเสมหะ

 

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น